اگر خاطرات چند دهۀ خود را ورق بزنیم در نزدیکی مرز ترکمنستان وشرق دریای خزر شهری را تداعی می کنیم که نسبت به سایر بلاد کشور متمایز و از ویژگی های منحصربه فردی برخوردار بود. طراحی آن جزو مدرن ترین بافت های شهری جهان وساختمان ها و اماکن موجودش چشم هرتازه واردی را خیره می کرد. البته بقایای مانده از دهه های پیشینش هنوز هم چشم نواز و برای گردشگرانی که علاقمند به معماری وآثار تاریخی هستند بی نظیر است. در جای جای این شهر به ساختمان هایی بر می خوریم که در هیچ نقطه ای از ایران نظیر آن را سراغ نداریم. تعدادی از این اماکن و ساختمان ها از الوارها و چوب هایی با الهام از معماری کشور همسایه ترکمنستان(شوروی سابق) بنا گردیده و تعدادی دیگر نیز بوسیله آجرهایی که از دیوار تاریخی قزل آلانگ (دیوار اسکندر) استخراج شده احداث شده است. البته جای بسی تأسف است که فقر در نقطه ای ازکشور به حدی برسد که مردم با تخریب آثار تاریخی سرپناه هایی برای خود درست کنند. ریشه یابی این مسئله مجال بیشتری می خواهد اما باید به عدم توجه دولت زمان به حفظ آثار تاریخی و عدم فرهنگ سازی در حفظ آن از سوی ساکنین و حوالی اشاره کرد. چراکه این مسئله از سوی مسئولین وقت درطی دهه های قبل از انقلاب اتفاق افتاده و خیانتی عظیم را در ذهن..... ترسم نموده است.
مع الوصف برای پیشرفت یک منطقه دولت محترم برنامه هایی را پیش بینی نموده و می نماید. چه این اتفاق می تواند در مورد شهرهای بزرگ با احداث طرح های بزرگ صنعتی صورت گیرد ودر شهر های حواشی و کوچکتر که از پتانسیل های دیگری برخوردارند و زمینه های پیشرفت به نسبت سایر نقاط را ندارند می توان از بررسی منابع و ویژگی های موجود خودشان اقدام نمود.
در مورد شهر گمش تپه از شهرستان گمیشان چند طرح حائز اهمیت و کاربرد ی دراجرای برنامه های توسعه شهری و منطقه ای استان و از برنامه های سند چشم انداز دولت وجود دارد که یکی از آنها حفظ آثار فرهنگی و تاریخی و بهینه سازی بافت شهری و رسیدگی به نقاط دیدنی و گردشگری برای جذب توریست در منطقه از اهمیت زیادی برخوردار است .
سازمان میراث فرهنگی وگردشگری استان لازم است تمام همت خود را در حفظ بنا هایی که ارزش بالایی دارند بکار گیرند. البته لازم به یاد آوری است تعدادی از این ساختمان ها بعنوان میراث فرهنگی کشورثبت گردیده و جای قدردانی از مسئولین ذیربط را دارد، اما تعدادی دیگر هنوز باقی مانده و تخریب آنها لطمه بزرگی ایجاد می کند، مخصو صاََ اماکنی که تأثیر مثبتی دارند ودر حواشی خیابان های اصلی و در معرض دید قرار دارند ، ضروری است که حفظ گردند و آینده فرهنگی مردم را نجات دهند.
حرمتلی دوستلار ؛ خوش گلدینگیز ( اگردا بیزی قوللاب دورسانگیز منت دار بولارس )
نظرات شما عزیزان:
|
منوي اصلي
تبادل لینک هوشمند 
نويسنده: 
